Filmekin ez da janariarekin edo jendearekin bezala gertatzen, eta batzuetan gauzak hain dira txarrak, hain defendagaitzak, itsatsita geratzen gara begira, baztertu ezinik, sinistu ezinik, jakin ezinik nola jarraituko duen istorioak, jarraituko ote duten kalitateak eta denborak kontrako proportzionaltasunaz aurrera.
Film txarrak, lehendabizikoz gaur, Eremuz Kanpon. Eta literatura txarra. Eta musika txarra.
Txartasunaren apologia.
Take a walk on the txar txar side.
Podcasta jaisteko, sakatu HEMEN
